Turystyczne gwarancje ubezpieczeniowe
Podmioty, zajmujące się organizacją lub sprzedażą produktów turystycznych, objętych przepisami szwedzkiej ustawy o turystycznych gwarancjach ubezpieczeniowych (1972:204), zobowiązane są przed rozpoczęciem sprzedaży lub wprowadzeniem na rynek swoich produktów złożyć gwarancje w Szwedzkim Krajowym Zarządzie Prawnym Gruntów i Funduszy Publicznych (Kammarkollegiet). Ustawa ma na celu ochronę klientów na wypadek odwołania lub przerwania realizowania świadczeń wchodzących w skład produktu turystycznego, zwykle z powodu upadłości usługodawcy.
Richtlinie 90/314/EWG des Rates
Rechtsvorschriften, resegarantilagen
Kwota gwarancji może zostać wykorzystana do rekompensaty kosztów poniesionych w związku z zapłatą zaliczki lub wniesienia pełnej płatności, rekompensaty wartości świadczeń zawartych w produkcie turystycznym i pokrycia ewentualnych kosztów powrotu uczestnika wyjazdu do domu. Jeżeli z jakiegoś powodu świadczenia, wchodzące w skład produktu turystycznego, nie zostaną w całości zrealizowane, gwarancja może zostać wykorzystana do zwrócenia podróżnym poniesionych kosztów. Samo zobowiązanie do przedstawienia gwarancji ma w założeniu sprawić, aby organizacją wyjazdów turystycznych zajmowały się wyłącznie podmioty, które posiadają wystarczające środki finansowe dla ochrony swoich klientów.
Produkty turystyczne, wymagające złożenia zabezpieczenia zgodnie z ustawą o turystycznych gwarancjach ubezpieczeniowych.
Przepisy ustawy o turystycznych gwarancjach ubezpieczeniowych dotyczą każdego podmiotu, który sprzedaje lub wprowadza na rynek następujące produkty:
- imprezy turystyczne,
- transport związany z imprezą turystyczną,
- produkty turystyczne, składające się z odrębnych usług transportu i usług hotelowych, które razem w znaczący sposób przypominają imprezę turystyczną,
- produkty turystyczne, składające się z transportu i wizyty szkoleniowej, obejmujące zakwaterowanie u rodziny gospodarzy, nawet jeśli to zakwaterowanie jest bezpłatne.
Obowiązek złożenia gwarancji w zakresie imprez turystycznych istnieje niezależnie od tego, czy imprezy turystyczne sprzedawane są osobom fizycznym, firmom, czy innym osobom prawnym. W przypadku pozostałych trzech kategorii produktów turystycznych, objętych przepisami ustawy o turystycznych gwarancjach ubezpieczeniowych, zobowiązanie do złożenia zabezpieczenia odnosi się tylko do produktów, sprzedawanych osobom fizycznym.
Zakup pojedynczej usługi nie podlega przepisom ustawy o turystycznych gwarancjach ubezpieczeniowych. Zgodnie z ustawą linie lotnicze, hotele i inne podmioty, sprzedające tylko jedną usługę turystyczną, nie mają obowiązku przedstawienia gwarancji.